Standaard pagina

Door zinvol te wonen staat de mens op een kruispunt waar hij doordrongen raakt van vier krachtlijnen: de zorg om de aarde, het respect voor de kosmos in zijn natuurlijke ritme van de seizoenen en van dag en nacht, de begroeting van het goddelijke of de goddelijken in hun anders- zijn, en het besef dat hij naar de dood toeleeft en daardoor wijs wordt. Zo wordt wonen een ontvangen begroeten van wat ons overstijgt.

Je neemt hiermee afstand van een rationele visie op wonen en ontdekt dat er een zinvolle relatie bestaat tussen het concrete wonen en onze plaats in de grote kosmos, met aandacht voor wat ons overstijgt. Via het wonen kunnen we op het spoor komen van onze levensgrond en de idee van de schepping.

Heidegger woonde in eenvoudige berghut- ver van de stad, de universiteit en de wereld van zijn collega's - ; want alleen in zijn blokhut, ver van het rumoer, kon hij de grote vragen horen die het leven beheersen.

' De zwaarte van de bergen en de hardheid van haar oergesteente, het bedachtzame groeien van de dennen, de lichtende, eenvoudige pracht van de bloeiende alpenweiden, het ruisen van de bergbeek in een grootse herfstnacht, de strenge eenvoud van diepdoorsneden vlakten, dat alles schuift en dringt en dwingt doorheen het dagelijkse leven daarboven.

Wilde sneeuwstormen, en de dennen die daar weerstand tegen bieden, duistere nachten zonder veel sterrenlicht laten  je doordenken en vragen stellen over het wezen van alle dingen.

In grote steden kan de mens gemakkelijk zo alleen zijn zoals men nergens anders kan zijn. Maar hij kan er niet eenzaam zijn. Want de eenzaamheid heeft de oereigen macht dat ze ons niet isoleert, maar het totale Dasein losgooit in de verre nabijheid van het wezen van alle dingen.

Soms woon je ergens waar je geen geschiedenis hebt. Je hebt er een thuis, maar je bent er niet voor honderd procent geaard. Het komt door de taal, en je het ligt aan jezelf: je hebt je niet voldoende ingespannen om de taal goed te spreken en je te voegen in de gewoonten en gebruiken van je leefomgeving.

Daardoor sta je aan de zijlijn en dat heeft ook voordelen. Omdat je geen geschiedens hebt met dit dorp of deze plaats waar je woont, sluit je bij voorbaat niemand uit.Je herkent je in het 'anders zijn' van de nieuwkomers en buitengeslotenen.  En je hoeft je niet te conformeren aan de heersende normen.