Ook de filosofie kent een therapie die tegen de ziekten van de geest wordt toegepast . De natuur is het menselijk geslacht niet zo slecht gezind en vijandig, dat zij voor zijn lichamelijk welzijn zoveel middelen heeft aangereikt en
helemaal geen voor de geest. Zij heeft integendeel voor de geest nog beter gezorgd, omdat de geneesmiddelen voor het lichaam van buiten af toegepast moeten worden, terwijl het welzijn van de geest binnen het bereik van zijn eigen vermogens ligt.
De
rede geneest
Als een mens wil, kan hij zijn behoeften, begeerten en emoties onder controle houden. Voor alle beroeringen bestaan uiteenlopende therapieën of levenskunsten. Een bepaalde therapie moet worden toegepast op iemand die rouwt, weer een
ander op iemand die zelfmedelijden heeft of jaloers is. Een juiste en betrouwbare therapie legt je uit dat de emoties op zich zelf verkeerd zijn en niets natuurlijks of noodzakelijks hebben. Deze rationele therapie staat in het teken van volledige zelfbeheersing.
Mensen leren het menselijk lot te dragen zonder in verwarring te raken. Deze methode om mensen door middel van de rede te genezen, bestaat erin niets te zeggen over datgene wat de ziel in beroering brengt en over de aard daarvan, maar alleen te spreken over
de beroering zelf.
Bijvoorbeeld niet dat wat de begeerte opwekt; maar de begeerte zelf moet verdwijnen.
Aandachtige beschouwing van de menselijke natuur sluit alles in wat nodig is om de menselijke geest tot rust te brengen. En om die duidelijker
herkenbaar te maken in al haar vormen, moet langs de weg van de redenering de gemeenschappelijke situatie van alle mensen en de wet van het leven worden uiteengezet.