Startpagina

Een symbool is een afbeelding of object dat iets anders voorstelt.
Mensen hebben een onbewuste geest, deze geest bestaat uit twee delen: het persoonlijk onbewuste is de locatie van alles wat niet bewust aanwezig is maar kan zijn, inclusief herinneringen die je makkelijk kunt oproepen en herinneringen die je in je geest hebt verborgen. En het collectieve onbewuste bevat de kennis en ervaring van de gehele mensheid (en mogelijkerwijs dieren).Dit is het overgeërfde deel van de hersenen. Het bevat instincten, wat gedragspatronen zijn. Het instinct vertelt een vogel dat hij een nest moet bouwen, een schildpad dat hij naar het water moet gaan. Mensen hebben ook instinctieve gedragswijzen.

De onbewuste geest heeft geen taal om menselijke gedragingen en ervaringen te uiten.Deze communiceert alleen in beelden en gebruikt symbolen. Een symbool is een afbeelding of object dat iets anders voorstelt. Het collectieve onbewuste gebruikt archetypen, symbolen die voor alle mensen gelijk zijn. Een archetype is geen afbeelding, maar een neiging voor mensen om bepaalde ideeën voor te stellen met een specifiek symbool.
Deze archetypische symbolen komen voor in religies, dromen, mythen en sprookjes.

'Zo stevig als een boom: betekent  in evenwicht zijn'.
Iedereen weet dat het geheim van het evenwicht van de boom zijn ondergronds netwerk van wortels is dat het onzichtbare deel van de boom stevig in de aarde verankert.
Met 'evenwichtsoefeningen' kun je ook ontdekken hoe je je 'wortels' in de aarde kunt laten groeien en zo stevig als een boom rechtop kunt staan.

Het moderne leven is veel eisend en vol stress; als je niet goed met beide benen op de grond staat, loop je continu het risico dat je uit je evenwicht wordt gebracht. Geworteld of geaard zijn, betekent dat je een middelpunt hebt en stevig in je schoenen staat, zonder dat je inflexibel bent, dat je weet wie je bent en wat je wilt, en dat je het gevoel hebt dat je de kracht hebt om je levensdoelen te bereiken.

Wanneer je op een evenwichtiger manier kunt staan en bewegen, wordt je geest ook automatisch beïnvloed. Je voelt je beter in balans.

Laat de natuur een voorbeeld zijn om evenwicht te brengen in je leven. Er is een tijd van uitlopen en expansieve groei in elk project en in elke levensfase. Dan komt de volle kracht en wasdom en vruchtdragen. Daarna volgt de tijd van de oogst, een tijd van verzamelen en de laatste volgt een tijd van bezinning en een rustperiode. Voel wat jij nodig hebt op dit moment en gebruik de cyclus van de natuur als spiegel.

Cyclus van de seizoenen.
De indianen gebruiken het medicijnwiel, een symbolische kring van stenen die als een soort zonnewijzer op de aarde gelegd wordt. Daarin wordt de cyclus van het leven afgebeeld en ook die van de seizoenen. 
Het voorjaar staat hierbij voor de geboorte van een mens en het begin van het leven.
De zomer staat voor de jaren van groei en het kinderen krijgen.
De herfst staat voor de middelbare leeftijd en de winter staat voor de oude dag.

Spiralen symboliseren de grote creatieve kracht, die voortdurend door alles heen stroomt.
Zowel in de grootste melkwegstelsels als in het hart van de zonnebloem zijn gelijksoortige spiralen te vinden.

De twee openingen van de spiraal, één aan de buitenkant en één in het centrum, zijn als twee poorten aan het begin en einde van het leven. De dubbele spiraal geeft de eeuwige verbinding weer tussen dood en wedergeboorte.

Een spiraal is een curve die rond een bepaald punt draait en steeds dichter dit punt nadert of er verder van verwijderd wordt. De spiraal is een teken van de reis van het innerlijke leven en de ziel naar buiten. Het staat voor groei, expansie en kosmische energie afhankelijk van de cultuur waarin het gebruikt werd.

Kleuren.
De blauwe spiraal staat symbool voor levensgevende energie van het water dat neerdaalt op de aarde.

Een donkerrode spiraal symboliseert de aarde. Je bent verbonden met de oerenergie waaruit je bent voortgekomen.

Bronnen en fonteinen zijn basisbeelden van onze cultuur.
Wij kunnen niet leven zonder water. Een bron verfrist, geneest, bevrucht, versterkt.
Mensen die uitgeput zijn, verlangen naar een nieuwe bron,  een bron om  opnieuw energie uit te putten. Want datgene waar je uit kon leven is weg, opgedroogd.
Je hebt je creativiteit verloren.

Spirituele bronnen.
Het hangt af van de bronnen waaruit wij putten, of wij in ons leven slagen of niet. Wat geeft ons leven fris en stimulerend water. Bronnen zijn heilig; ze schenken leven. In sprookjes is vaak sprake van verjongingsbronnen.

Welke bronnen en instellingen ten opzichte van het leven heb ik van mijn ouders geleerd of heb ik van nature meegekregen. Hoe beschouw ik de bron die oneindig en godddelijk is.

Troebele bronnen.
Stress op het werk, eerzucht, werken aan je carrière zonder consideratie met je collega's.
Werk je zo hard om je te vrijwaren van kritiek.

'De roeping' is een archetype van de spirituele verbeelding.
Het is niets minder dan de roeping om volkomen jezelf te zijn. De verhalen van een 'roeping' zijn alomtegenwoordig in de spirituele en religieuze wereld; Jonas en de walvis, Mozes in Egypte, Paulus op weg naar Damascus.

Antihelden.
De roeping werd meerdere keren herhaald, zoals het in dit soort verhalen hoort te gaan, omdat het eerste antwoord altijd 'nee' is.
Twijfel en besluiteloosheid vormen altijd een centraal aspect van roepingsverhalen. Arjuna uit de Bhagavad Gita is een ander voorbeeld van de antiheld.
Het besluit om gehoor te geven aan je innerlijke roeping vraagt vertrouwen en overgave.
Een vertrouwen van moment tot moment in de goddelijke leiding is een ander centraal aspect. Weten wanneer te handelen en wanneer niet, wat de juiste en wat de verkeerde handeling is, wat zekerheid en onzekerheid verschaft, wat vrijheid en gebondenheid verschaft: dat zijn de kenmerken van een zuivere geest.

'Een labyrint laat zien dat het leven niet te plannen is'.
Onze levensreis loopt niet rechtstreeks van A naar B. Nergens ervaar je dat duidelijker dan in een labyrint.
Wat is de kracht van het labyrint?
'Het labyrint is de archetypische metafoor voor de levensloop. Het geeft uitdrukking aan het feit dat het leven niet te plannen valt. Voor veel mensen is het leven een project geworden. Ze denken dat het te controleren valt. Dat is een illusie'natuurlijk'.
Hoe vind je je weg door het labyrint?
'Je moet het labyrint niet verwarren met een doolhof. Een doolhof is bedoeld om je te laten verdwalen, terwijl een labyrint maar één weg naar het midden en weer naar buiten kent. Maar dat gaat dan wel via allerlei kronkels. Het is een tocht in drieën.

Je begint met de catharsis: de reis naar binnen. Waar sta ik? Wat wil ik, Wat neem ik mee?
In het hart van het labyrint heb je de illuminatio. Daar doe je iets op of laat je juist iets achter. In de mythe van Theseus en Ariadne bevindt de Minotaurus, het monster dat verslagen moet worden, zich in het hart van het labyrint. Vervolgens moet je terug naar de buitenwereld. Dat is de unito: de vereniging met de wereld. Na de confrontatie op je innerlijk moet je de moed hebben om de confrontatie met de wereld weer aan te gaan. Het is zowel een spirituele als een fysieke reis; Je lijf werkt als instrument voor je ziel.

De reis is niet voor iedereen hetzelfde. Maar het uitgangspunt is voor iedereen min of meer hetzelfde: de innerlijke reis helpt je om op een rijtje te zetten wat er in je leven is gebeurd. Je kunt niet je verleden veranderen, maar wel de manier waarop je ertegenaan kijkt.